De Wolhandkrab: een plaag voor onze boilies!


Heb jij dat nou ook wel eens? Haal je na enige tijd je hengel in, dan zie je dat er als het ware een hap uit je boilie is genomen.
En als je dan even terugdenkt heb je inderdaad ook een enkele piep uit je optonic gehoord.
En het kan erger: je haalt in, en je boilie is gewoon verdwenen. Het zou zomaar kunnen dat jouw boilie ten prooi is gevallen aan een Wolhandkrab.

Een wat????? Juist ja! en het zit er op de Vinkeveense Plassen vol mee


In bijvoorbeeld Zeeland wemelt het van de krabben:
strandkrabben, zwemkrabben en Noordzeekrabben. De meeste duikers denken daarom dan ook dat krabben alleen maar voorkomen in zoutwater.
Echter in een aantal zoetwatermeren in Nederland komen 1 en soms zelfs wel 2 soorten krabben voor.
Het zijn de kleine Zuiderzeekrab en de veel grotere Chinese Wolhandkrab.

De Chinese wolhandkrab komt uit China. Hij kwam in 1912 in de Weser terecht, meeliftend met schepen die handel dreven met China.
Hij komt nu algemeen voor in de Nederlandse getijdengebieden. Met een pantser van ruim 7 cm.
en zijn vrij lange poten is de wolhandkrab een opvallende verschijning.
Maar het meest opvallend is natuurlijk zijn met een soort vacht beklede scharen.
Daar dankt hij ook zijn naam aan.
Overdag verblijven ze in hun zelf gemaakte holen die ze in de oevers uitgraven en 's nachts trekken ze er op uit om voedsel te zoeken.

De wolhandkrab leeft een groot gedeelte van zijn leven in zoet water.
Maar als de tijd is aangebroken om zich voort te planten trekt hij weer naar zee.
Daarbij komt het voor dat zij in groten getale over land trekken.
In sommige perioden heeft dat zelfs tot behoorlijke overlast gezorgd.
In 1982 overspoelden ze Heemstede op weg naar zee en veroorzaakte veel onrust.
De hoofdtrek van de Chinese Wolhandkrab vind in Nederland plaats in de maanden september en oktober.
Wolhandkrabben kunnen 8 tot 12 km per dag afleggen (dit is waargenomen in Duitsland bij de Elbe).
Tijdens de trek worden obstakels zoals sluizen en stuwen omzeild door aan land te gaan.


Tegenwoordig worden de krabben niet meer gezien als overlast maar als welkome bijvangst voor de palingvissers.
Zij kunnen de wolhandkrabben slijten aan Chinese restaurants of exporteren naar China.
Soms komen Chinese wolhandkrabben zo massaal in de rivieren voor dat zij een bedreiging vormen voor de riviervisserij.
Ze maken nogal eens de netten kapot als ze de vis in de fuiken proberen te verschalken.
Als ze vervellen, graven de dieren lange gangen om zich schuil te houden. Hierdoor worden rivieroevers en -dijken aangetast.
Bovendien komen Chinese wolhandkrabben soms in zulke grote aantallen voor dat ze pompen en inlaatpunten van koelwater verstoppen.

Doordat de rivieren weer schoner worden, kan er ook meer voedsel voor de wolhandkrab in leven.
De aantallen wolhandkrabben nemen daardoor de laatste jaren weer toe.
Vanwege de schadelijkheid is in de jaren dertig van de vorige eeuw geprobeerd de krab te bestrijden, maar dit was zonder succes. Zelfs DDT bleek niet sterk genoeg.
De Chinese wolhandkrab heeft in Nederland geen natuurlijke vijanden of concurrenten.